تجزیه و تحلیل بیش از ۵۰۰ هزار مورد نشان داد که وجود پزشک زن در اورژانس، بیشتر باعث حفظ جان زنان آسیب‌دیده و بیمار می‌شود.

طبق داده‌های انجمن پزشکی آمریکا، زنان یک چهارم پزشکان اورژانس در ایالات متحده را تشکیل می‌دهند. این آمار نشان‌دهنده‌ی آشکار نابرابری جنسیتی در پزشکی یا زنان جوان دارای تخصص است. متاسفانه این آمار، پیامدهای مخربی برای بیماران در پی دارد. یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که بیماران زن مبتلا به حمله‌ی قلبی در معرض خطر بالاتری از مرگ‌ومیر در مراکز اورژانسی قرار دارند که پزشک معالجشان مرد باشد؛ چرا که یک دکتر غیرمونث در این موقعیت، فوریت بالاتری را برای به‌کارگیری تفاوت‌های تنوع جنسیتی در پزشکی به‌کار می‌گیرد.

بیماری قلبی، اولین عامل کشنده در میان زنان و مردان است؛ با این‌حال، زنان کمتر از آن جان سالم به در می‌برند. طبق بیانیه‌ی انجمن قلب آمریکا در سال ۲۰۱۶، سالانه ۲۶ درصد از زنان بر اثر حمله‌ی قلبی جان خود را از دست می‌دهند؛ این آمار برای مردان ۱۹ درصد است. این فاصله با زمان افزایش پیدا می‌کند: تقریبا نیمی از زنان به نسبت ۳۶ درصد از مردان، طی پنج سال پس از حمله‌ی قلبی جان خود را از دست می‌دهند.

بررسی دلیل این موضوع توسط پژوهشگران برای سال‌ها رها شد و مسکوت ماند اما نویسندگان مطالعه‌ی جدیدی در این‌باره به تفاوت در جنسیت پزشکان مونث یا مذکر در مرکز اورژانس به‌عنوان دلیل اصلی اشاره می‌کنند. پژوهشگران، یک پایگاه داده مربوط به اداره‌ی مراقبت‌های بهداشتی در فلوریدا را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند؛ این مرکز شامل اطلاعات تمام حملات قلبی رخ‌داده در تمام مراکز اورژانس ایالت، بین سال‌های ۱۹۹۱ تا ۲۰۱۰ می‌شد.

پژوهشگران این بررسی، نمونه‌های بیش از ۵۰۰ هزار نفر را به چهار گروه تقسیم کردند: درمان مردان توسط پزشکان مرد، درمان زنان توسط پزشکان مرد، درمان مردان توسط پزشکان زن، درمان زنان توسط پزشکان زن. برَد گرین‌وود، از نویسندگان این بررسی و یک دانشمند داده از دانشگاه مینه‌سوتا است. او می‌گوید:

تمام این افراد، به‌جز در مواردی که پزشک مرد و بیمار زن باشد، از لحاظ آماری غیرقابل تشخیص هستند. اگر بیمار حمله‌ی قلبی، زن و پزشک معالج او مرد باشد؛ خطر مرگ بیمار حدود ۱۲ درصد افزایش پیدا می‌کند.

اگر بخواهیم از جهت دیگری به ماجرا نگاه کنیم؛ یک بیمار حمله‌ی قلبی به‌طور کلی ۱۱.۹ درصد زمان‌ها در اورژانس جان خود را از دست می‌دهد. اما تیم پژوهشی دریافتند که زنان مبتلا به حمله‌ی قلبی در صورتی که تحت نظر پزشک مرد قرار بگیرند، در حدود ۱۲.۴ درصد زمان‌ها می‌میرند. این موضوع بدان معنا است که تقریبا یکی از هر ۶۶ زن مبتلا به حمله‌ی قبلی، در صورت مواجه شدن با پزشک مرد در عوض پزشک زن، جان خود را از دست می‌دهد. لارا هاونگ، از نویسندگان مطالعه‌ی حاضر و استاد مدیریت بازرگانی در دانشکده‌ی بازرگانی هاروارد است. به‌گفته‌ی او:

بنا بر این است که جان مردم از هر جنسیتی به میزان برابر حفظ شود اما ما مشاهده کردیم که اختلاف فاحشی در این میان وجود دارد. تجربه‌ی زنان بیمار در زمان حمله‌ی قلبی، تحت درمان یک پزشک معالج مرد، حاوی نکته‌ای است که به مرگ‌ومیر آن‌ها مرتبط می‌شود.

پزشکان و متخصصان اورژانس برای نتیجه‌گیری نهایی در مورد،‌ هنوز احتیاط می‌کنند. به‌گفته‌ی میشل او.داناگو، متخصص قلب و عروق در بریگام، بیمارستان زنان و دانشکده‌ی پزشکی هاروارد، هنوز کمی زود است که تنها براساس یافته‌های جدید این پژوهش، نتیجه‌گیری کنیم که پزشکان مرد در درمان زنان مبتلا به حمله‌ی قلبی با مشکل مواجه‌اند. میشل می‌گوید: «نشانه‌های جعلی، برخی اوقات در پژوهش‌ها ظاهر می‌شوند و ممکن است این بار نیز رخ داده باشند». با این‌حال میشل اضافه می‌کند که این بررسی جدید، سوالات نگران‌کننده‌ی بسیاری را در رابطه با درمان زنان در مراکز اورژانس مطرح می‌کند.

برای مثال یک نگرانی در‌باره‌ی رفتاری سیستماتیک در مردان وجود دارد که باعث می‌شود پزشکان مرد به شکایت‌های بیماران مونث به میزانی که با مردان ارتباط برقرار می‌کنند، گوش نسپارند؛ یا ممکن است در ادبیات پزشکی برای مردان اهمیت بیشتری قائل شده باشد (در این مورد که حمله‌های قلبی در مردان بهتر تشخیص داده می‌شود) و این باعث تشخیص نادرست بیماری زنان شود. تا به‌حال بررسی‌های متعدد و دقیقی در این مورد انجام شده که تشخیص بیماری زنان دشوارتر است؛ توضیح ممکن است این باشد که زنان بیشتر علائم «غیرمعمولی» را در شرح مشکل خود گزارش می‌دهند.

پزشکان زن نیز احتمالا بخشی از وظایف شغلی خود را بهتر از همکاران مرد خود انجام می‌دهند. در این بررسی جدید، احتمال زنده ماندن هر فردی که با پزشک زن مواجه می‌شد، بالاتر گزارش شد. همچنین یک بررسی دیگر که سال پیش در ژورنال پزشکی داخلی JAMA منتشر شد، نشان داد که تمام بیماران تحت نظر پزشکان زن، نرخ مرگ‌ومیر و بستری شدن مجدد کمتری دارند. یوزوک سوزوگاوا، نویسنده‌ی ارشد این بررسی، استادیار پزشکی در دانشکده‌ی دیوید گِفِن دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس است. او می‌گوید:

به‌نظر می‌رسد پزشکان زن، عملکردی بهتر از پزشکان مرد دارند. پزشکان زن، تعامل بیشتری با بیمارانشان برقرار می‌کنند و مراقبت‌های مبتنی بر شواهد بیشتری نسبت به همکاران مرد خود به عمل می‌آورند. این امر باعث می‌شود که آن‌ها بهتر بتوانند حمله‌ی قلبی را درمان کنند؛ حتی اگر بیماران زن، علائم غیرمعمولی را ابراز کنند.

موضوع مطرح‌شده می‌تواند توضیح‌دهنده‌ی یکی دیگر از یافته‌های گرین‌وود نیز باشد: هرچه همکاران زن یک پزشک اورژانس مرد، بیشتر باشند، احتمال زنده ماندن بیماران زن بیشتر خواهد بود.

زمانی که یک پزشک مرد مشاهده می‌کند که پزشک زن چگونه بیمار زن را با موفقیت معالجه می‌کند؛ می‌تواند نشانه‌های بالقوه‌ی موفقیت او را شناسایی کند و به‌کار بگیرد. اگر دستیار داشته باشید هم، یک همکار زن می‌تواند پزشک مرد را به جریانات پیش‌آمده و حقایق پیش‌رو آگاه کند.

میشل لال، پزشک اورژانس در دانشکده‌ی پزشکی دانشگاه اِموری و رئیس آکادمی زنان در پزشکی اضطراری علمی است و در این پژوهش، همکاری نکرده است. او می‌گوید:

هنوز بررسی‌های بیشتری برای شناختن شکاف جنسیتی در ابقای جان مبتلایان به حمله‌ی قلبی موردنیاز است اما یافته‌های جدید به وجود پزشکان زن بیشتری در بیمارستان‌ها با نجات بیشتر جان افراد اشاره می‌کنند. امیدوارم مدیران پزشکی اورژانس با مطالعه‌ی پژوهش حاضر، به این نکته توجه کنند که حضور زنان بیشتر در این حوزه، دارایی گرانبهایی است و بیش از صرفا وجود نیروی کار متفاوت و متنوع است.